یک نکته از دکتر علی شریعتی

جملاتی از دکتر شریعتی 

 انتظار بزرگ ترین عامل آماده باش و آمادگی هست. 
 خدا تنها به معنی آفریننده ی هستی نیست، بلکه معنی هستی نیز هست. 
 ایمان چه قدر لغت قشنگ است! آن چیزی است که به روح آواره و متشتت و پریشان و تجزیه شده ، تکیه گاه می بخشد. 
 قرآن طبیعتی است ساخته شده از کلمات، چنان که طبیعت ، قرآنی است ساخته شده از عناصر. 
 ایمان بی عشق، اسارت در دیگران است و عشق بی ایمان، اسارت در خود 
 هر نعبدی در انتظار نیایشگر تنهای خویش است. 
 نیایش ، معراج به سوی ابدیت، پرواز به قله ی مطلق و صعود به ماورای آن چه هست! 
 انسان موجودی است که باید دوست بدارد و بپرستد. 
 راه تقرب خدا در اسلام ، تعقل است نه تعبد. 
 بزرگ ترین رنج این است که آدم باشد، بدون این که بداند برای چه هست؟شیطان یکه از ابعاد خود ماست ؛ چنان که روح خدا یکی از ابعاد دیگر خود ماست. 
 تقوا تنها سلاح مجاهد است و تهمت ، تنها سلاح منافق. 
 فرد در موقعی ساخته می شود که کوشش می کند تا دیگران را بسازد. 
 هجرت تنها عامل تکوین یک نمدن در طول تاریخ بوده است. 
 آن که معترض نیست ، منتظر نیست. و منتظر ، معترض نیست. 
 مذهب سنتی ، تجلی روح دسته جمعی یک جامعه است. 
و 
در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می کنند، و بر حسینی می گریند که آزادانه زیست و آزادانه مرد

آرشیو سخنان دکتر شریعتی
 

 دختر بودن يعني تمام عمر پاي آينه بودن!

دختر بودن يعني پنکک زدن به جاي صورت شستن!

دختر بودن يعني كله قند و لي لي لي لي ...

دختر بودن يعني پس اين چايي چي شد؟؟!

دختر بودن يعني الگوي خياطي وسط مجله هاي درپيت...

دختر بودن يعني هموني باشي كه مادر و خاله و عمه ت هستن

دختر بودن يعني انتظار خاستگار مايه دار

--------------
 پسر بودن يعني برو چند تا نون بخر

پسربودن يعني هي شماره دادن و هي منتظر زنگ بودن

پسر بودن يعني بد و بيراه گفتن به دخترايي که تحويلشون نمي گيرن

پسر بودن يعني كادو خريدن براي جي اف

پسر بودن يعني تا کي مفت خوري مي كني

پسر بودن يعني پس كي دفترچه آماده به خدمت مي گيري

پسر بودن يعني به زور سيكل داشتن

پسر بودن...

چرا گرفته دلت ، مثل آنکه تنهایی 
چقدر هم تنها! 
خیال می‌کنم
دچار آن رگ پنهان رنگ‌ها هستی
دچار یعنی عاشق
 و فکر کن که چه تنهاست
اگر که ماهی کوچک دچار آبی دریای بیکران باشد
چه فکر نازک غمناکی! 
و غم تبسم پوشیده نگاه گیاه است
و غم اشاره محوی به رد وحدت اشیاست 
خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند
و دست منبسط نور روی شانه آنهاست 
نه، وصل ممکن نیست
همیشه فاصله‌ای هست
اگرچه منحنی آب بالش خوبی است
برای خواب دل آویز و ترد نیلوفر
همیشه فاصله‌ای هست
دچار باید بود
و گرنه زمزمه حیرت میان دو حرف
حرام خواهد شد
و عشق
سفر به روشنی اهتراز خلوت اشیاست
و عشق
صدای فاصله‌هاست
صدای فاصله‌هایی که 
غرق ابهامند

           (از آلبوم سهراب-سهراب سپهری)

آن روز غروب

من ار نور خالص آسمان بودم

هی آوازت داده بودم بیا

یک دم انگار برگشتی

نگاهم کردی

حسی غریب در باد نابلد پرپر می زد

جز من کسی ترا ندیده بود

تو بوی آهوی خفته در پناه صخره خسته می دادی

تو در پس جامه های عزاداران آینه پنهان بودی

تو بوی پروانه در سایه سار یاس می دادی

یادت هست

زیر طاقی بازار مسگران

کبوتر بچه بی نشانی هی پرپر می زد

ما راهمان را گم کرده بودیم ری را !

یادت هست

من با چشمان تو

اندوه آزادی هزار پرنده بی راه را

گریسته بودم و تو نمی دانستی !

                                    (از آلبوم نشانی ها -علی صالحی)

تو تنها دری هستی،ای همزبان قدیمی

که در زندگی بر رخم باز بوده ست.

تو بودی و لبخند مهر تو ،گر روشنایی

به رویم نگاهی گشوده ست.

مرا با درخت و پرنده، نسیم و ستاره،

تو پیوند دادی.

تو شوق رهایی، به این جان افتاده در بند، دادی.

تو آ غوش همواره بازی

بر این دست همواره بسته

تو نیروی پرواز و آواز من ،بر فرازی

ز من نا گسسته.

تو دروازه ی مهر و ماهی!

تو مانند چشمی،که دارد به راهی نگاهی.

تو همچون دهانی ،که گاهی

رساند به من مژده ی دلبخواهی.

تو افسانه گو،با دل تنگ من ،از جهانی

من از باده ی صبح و شام تو مستم

من اینک، کنار تو،در انتظارم

چراغ امیدی فرا راه دارم.

گر آن مژده ای همزبان قدیمی

به من در رسانی

به جان تو، جان می دهم ،مژدگانی

                                        فریدون مشیری

از هیچ

پرت می شوم اینجا

و دانه ات را باد

از هیچ کجای بالا دست

رها می کند روی دامن امنم

تو ریشه می زنی در من

سبز می شوی

و روی کتف های تو لانه می سازم

برای روز مبادا

برای گریه های طولانی

برای لحظه های کوتاهی

که با تو قهر خواهم کرد

و بعد از آشتی

زمین دوباره همان گلوله ی آبی ست

که رها مانده در بلندی اعماق

چقدر زیر پایمان خالی ست

و آسمان

چقدر خالی تر

                                       رویا زرین

درد سرازير مي شود

در صبر کهنه ي من

و من ميميرم تا شايد

دوباره متولد شوم

وصبرم جان تازه اي بگيرد

ومن طعم تلخ درد را دوباره عاشقانه بچشم

تو سرود مرگ را مي خواني

 ومن گرم مي شوم

و سرد ميشوم

و...

نام:مروان چاماخ * سن:24 * شماره:29 * باشگاه:آرسنال * باشگاه سابق:بوردو فرانسه * ملیت:مراکش